ဒိုင္ႏိုေဆာ

သားငယ္ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီဆန္ဆန္ notebook ကို ဖတ္မိျပန္သျဖင့္ မိေတာ မ်က္ေမွာင္ႀကဳံ႕သြားရျပန္သည္။
'သားငယ္....... သားငယ္...'
'ဗ်ာ..........'
'လာခဲ႔ဦး..... ဒါဘာကိုဆိုလိုထားတာလဲ'
'ဒါလား.... ေၾသာ္... ဘာမွမဟုတ္ဘူး.. meme ပါ ေမေမ'
'ေမေမက ဒီေလာက္ ညင္သာတာ.. လမ္းေလွ်ာက္တာလည္း အသံေတာင္မထြက္တာကို သားေရးထားသေလာက္လည္းု မဟုတ္ပါဘူးးးးး'
'ေမေမက လမ္းေလွ်ာက္ရင္သာေျခသံမထြက္ေပမဲ႔ တီဗြီၾကည္႔ရင္ က်ယ္တာကို'
'ဟင္.... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိဘကိုေတာ႔ ဒိုင္ႏိုေဆာနဲ႔ ႏိႈင္းစရာလားလိုု႔ ..ေတာင္းပန္'
'ဟုတ္... သားေတာင္းပန္ပါတယ္'
သားငယ္ၿပီး ၿပီးေရာေျပာကာ ရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္ ထြက္သြားသည္။ သူေရးထားသည္မွာ....
နင္ဂ်ာမ်ားသည္ ကိုယ္ေဖာ႔ပညာကၽြမ္းက်င္လွသျဖင့္ ေလွကားတက္ဆင္းသြားလာစားေသာက္သည္႔အခါ အသံလုံးဝမထြက္တတ္ၾက။ ဒိုင္ႏိုေဆာမ်ားကေတာ႔ ၾကီးမားသည္႔အျပင္ ကိုယ္ေဖာ႔ပညာမတတ္သျဖင့္ သြားလာလႈပ္ရွားသံသည္ က်ယ္ေလာင္တတ္ေပသည္။
မိဘမ်ား အိပ္ေနခ်ိန္မ်ားတြင္ မမႏွင့္က်ေနာ္သည္ နင္ဂ်ာမ်ား ျဖစ္သြားတတ္ၾကၿပီး...
က်ေနာ္တို႔ နားေနအိပ္ေနခ်ိန္မ်ားတြင္မေတာ႔ က်ေနာ္တို႔၏ မိဘမ်ားသည္ ဒိုင္ႏိုေဆာမ်ား ျဖစ္သြားၾကေလေတာ႔သည္။ (We are Ninjas while our parents are asleep but they become dinosaurs while we are asleep.) 😂☺,️

39 Comments

4 Shares

408Sirindar Lankarra, Pna Paul Nyo Aung and 406 others

 

တယ္လီဖုန္း

ဘုရားရွင္... သူအခုကို ကၽြန္မကို ဖုန္းေခၚေစပါ။ ဒီဆုတစ္ခုကလြဲၿပီး ဘာဆုကိုမွ ကၽြန္မ မေတာင္းေတာ႔ပါဘူး။ ဘဝမွာ အမ်ားႀကီးလည္း မလိုခ်င္ပါဘူး၊ မလိုအပ္ပါဘူး။ ဘုရားရွင္အတြက္ ဒီဆုေလးတစ္ခု ကၽြန္မကိုေပးလိုက္ဖို႔လည္း ခက္ခဲမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိပါတယ္။ အို.. ဘုရား.. သူ ကၽြန္မကို ဖုန္းေခၚေစေတာ္မူပါ။

ဒီအေၾကာင္းကို ငါ ေတြးမေနဘူးဆိုရင္၊ ဖုန္းဘယ္ေတာ႔ ျမည္လာမွာလဲဆိုတာကို ေတြးမေနဘူးဆိုရင္၊ ဒီဖုန္းက ျမည္လာမွာ။ တစ္ခါတေလ ျဖစ္တတ္တယ္၊ သိပ္ေမွ်ာ္လင့္မထားဘူးဆိုရင္ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ ငါး.. တစ္ဆယ္.. တစ္ဆယ္႔ငါး.. ႏွစ္ဆယ္ ဆိုၿပီး ငါးရာအထိေရာက္ေအာင္ ေရတြက္ၾကည္႔လိုက္မယ္။ ငါးရာအထိေရာက္ရင္ေတာ႔ ဖုန္းေလးက ျမည္လာေကာင္းပါရဲ႕။ ျဖည္းျဖည္းေလးပဲ ေရတြက္ၾကည္႔ရင္ေကာင္းမလား။ ဟုတ္ၿပီ။ ငါးရာအထိေရာက္ေအာင္ မွတ္ေနမယ္။ ဒီၾကားထဲ ဖုန္းျမည္လာရင္၊ ဥပမာ သုံးရာေလာက္မွာ ဖုန္းျမည္လာမယ္ဆိုရင္ ဖုန္းမကိုင္ေသးဘူး။ ငါးရာအထိေရာက္ေအာင္ကို မွတ္ေနလိုက္ၿပီးမွ ဖုန္းကိုင္မယ္။
ငါး.. တစ္ဆယ္.. တစ္ဆယ္႔ငါး.. ႏွစ္ဆယ္.. ႏွစ္ဆယ္႔ငါး.. သုံးဆယ္... သုံးဆယ္႔ငါး.. ေလးဆယ္.. ေလးဆယ္႔ငါး.. ငါးဆယ္..

အို.. ဖုန္းရယ္.. ျမည္လာပါေတာ႔။
ဖုန္းရယ္ ျမည္လိုက္ပါေတာ႔ေနာ္။

နာရီကုိ တစ္ခ်ိန္လုံးဘာလို႔ ငါ ၾကည္႔မိေနတာပါလိမ့္။ ေတာ္ၿပီ။ ဒါေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ဘဲ။ ဒီနာရီကိုဘယ္ေတာ႔မွာ ငါ မၾကည္႔ေတာ႔ဘူး။ ခုႏွစ္နာရီထိုးၿပီးလို႔ ဆယ္မိနစ္ေတာင္ ရွိသြားၿပီ။ သူေျပာေတာ႔ ငါးနာရီထိုးရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး အခု ခုႏွစ္နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။
“ငါးနာရီထိုးရင္ ကိုယ္ဖုန္းေခၚလိုက္မယ္ေနာ္.. ခ်စ္”
ဟုတ္ပါတယ္။ သူ.. ငါ့ကို ‘ခ်စ္’ လို႔ ေခၚလိုက္တာ။ ‘ဖုန္းေခၚလိုက္မယ္’ လို႔ ေျပာတဲ႔အခါရယ္ ‘ဒါပဲေနာ္...’ ဆိုၿပီး ႏႈတ္ဆက္တဲ႔အခါေတြမွာ သူကငါ့ကို ‘ခ်စ္’ လို႔ ေခၚတတ္တာ။

သူက အလုပ္ကလည္း အမ်ားသား။ ရုံးထဲမွာလည္း တစ္ခ်ိန္လုံးမွ ရွိမေနႏိုင္တာ။ ငါကလည္း သူ႔ရုံးကို ဖုန္းဆက္လိုက္မိတယ္။ ဒါေပမဲ႔ .. သူ စိတ္ေတာ႔ ဆိုးမယ္ မထင္ဘူး။
တကယ္ဆို ငါ သူ႔ကို ဖုန္းမေခၚသင့္ဘူး။ မိန္းမေတြဟာ ေယာကၤ်ားေတြကို ဘယ္ေတာ႔မွ စၿပီး ဖုန္းမေခၚသင့္ဘူး။