Anton Chekhov VS Robert Barr

နှစ်ယောက်လုံးကို ကြိုက်ပါတယ်...
ဘား ရဲ့စာတွေကတော့ သဲထိတ်ရင်ဖို...

သေမင်းတမန်အငူလို စာမျိုးတွေပေ့ါ......

 ကိုယ့်ရှေ့က စာရေးဆရာကြီးတွေ ဘာသာပြန်ပြီးကောင်း ပြန်ပြီးခဲ့ပေမယ့်...
Chekhov ရေးတဲ့ အချစ်ဝတ္ထုတိုလေးတစ်ပုဒ် ဘာသာပြန်ကြည့်ဦးမလား စဥ်းစားမိတာရယ်....

အလွမ်း - အလြမ္း

ဟိုတစ်ဖက်ကမ်းက တရားဒေသနာ
အာရုံဦးရဲ့ ငြိမ်းချမ်းမှုလေလား
ပူလောင်ကျွမ်းတဲ့ နှလုံးသားကိုယ့်အသည်းကို
ဟန်ဆောင်နှစ်သိမ့်ထားမယ်လေ.....

♫♥●••·˙   ˙·••●♥♫


ဟိုတစ္ဖက္ကမ္းက တရားေဒသနာ
အာ႐ုံဦးရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေလလား
ပူေလာင္ကြၽမ္းတဲ့ ႏွလုံးသားကိုယ့္အသည္းကို
ဟန္ေဆာင္ႏွစ္သိမ့္ထားမယ္ေလ.....

အသက်ရှုခွင့်ရခိုက်လေး တခဏတာ...

ကပ်ဆိုတာနဲ့ ကိုယ်ကြုံခွင့်ရလိုက်တယ်...
၂၀၂၀ မှာ ကိုယ်တို့ကမ္ဘာ ကပ်ဆိုက်ခဲ့တယ်...


တရုတ်ပြည်၊ ၀ူဟန်မြို့က စ တယ်လို့ လူတွေက ဆိုကြပေမယ့် ဘယ်ကစလဲ အတိအကျ ဘယ်သူကသိမှာမို့လို့လဲနော်...

တရုတ်လူမျိုးတွေကလည်း တွေ့တာစားတတ်ကြတဲ့ သဘောရှိတဲ့အပြင် အကောင်တွေကိုလည်း အရှင်တောင်စားတတ်ကြသေးတာ မဟုတ်လား။


ဒီကြားထဲမှာ တရုတ်မ၊ ကိုရီးယားမ ချောချောလေးတွေကလည်း ရုပ်လေးတွေကိုမှ အားမနာ အစားအသောက်ကို သောင်းကျန်းပြကြသေးတယ်။
ရေဘ၀ဲအရှင်၊ ငါးအရှင်၊ အကောင်အရှင်တွေကို  ငရုတ်သီး၊ ငံပြာရည်လောင်းထည့်ပြီး ကင်မရာရှေ့မှာကို စားပြတာ။ အသံအကျယ်ကြီးမြည်အောင် မိုက်ခရိုဖုန်းတပ်ပြီးကို တရှူးရှူးတရှဲရှဲ စားပြလေတာ...။
လူတွေရဲ့စိတ်တွေကိုလည်း ပိုပိုသိလာရတယ်။
လူဆိုတာ သူများဒုက္ခရောက်တာကို အရသာခံ ကြည့်တတ်ကြတဲ့ သဘောလည်း ရှိတာကိုးနော်...။
ကိုယ်တိုင်လည်း ကြည့်မိလို့ တွေ့ဖူးပြီရော....


အဲသလိုနဲ့ လူတွေလည်း ၀ူဟန်က စဖြစ်တဲ့ ကိုဗစ်ဗိုင်းရပ်ပိုးကြောင့် တိုင်းပြည်တော်တော်များများမှာ ဒုက္ခတွေရောက်ကြတာပေါ့...
 သေကြ ကြေကြ... ဆေးရုံတွေမှာလည်း လူနာတွေ ထပ်နေတယ်လို့ ကြားရတယ်...
ကိုယ်အနေနဲ့က ကာကွယ်ဆေးမရှိတဲ့ ဗိုင်းရပ်စ်အသစ်ဖြစ်လို့ လူတွေ အရမ်းကြောက်ကြတယ်လို့ပဲ ထင်မိတယ်...
အီတလီမှာတော့ တော်တော်များများဆုံးပါးသွားကြတယ်....