ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဟာ
မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုအခ်ိန္မေရြး ခ်စ္စကားႀကိဳက္စကားေျပာၿပီး
အဲဒီမိန္းမကလည္း သူတို႔ကို မဆိုင္းမတြ ျပန္ခ်စ္ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ေနၿပီဆိုရင္
အဲဒီမိန္းမကို ျခံဝင္းထဲက အခ်ိန္မေရြး ရိုက္သတ္ၿပီး ခ်က္စားႏိုင္တဲ႔
ၾကက္တစ္ေကာင္လိုပဲ ဆက္ဆံလိမ့္မယ္လို႔ ကိုယ္ကေတာ႔ ထင္တယ္။
ဒီမွာသာ စာေတြေရးေပမဲ႔ အျပင္မွာ အေနေအးတဲ႔အထဲမွာပါတဲ႔ကိုယ္ဟာ ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုလည္း ရုံးကစာၾကည္႔ခန္းျဖစ္ျဖစ္၊ ပန္းျခံထဲက စားပြဲတစ္လုံးလုံးမွာျဖစ္ျဖစ္ ထိုင္ၿပီး တစ္ေယာက္တည္းေနတတ္တယ္။ ကိုယ္ထမင္းစားခ်ိန္မွာ စကားေတြလာေျပာတာကို မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာကိုလည္း သူတို႔က သိေနတယ္။ အဲလိုကိုယ္႔အနားကို ခင္ေနတဲ႔မိန္းကေလးအခ်ိဳ႕ ေယာင္လည္လည္နဲ႔ လာၿပီဆိုရင္ေတာ႔.. ကိုယ္သိလိုက္ၿပီ။
တစ္ေယာက္က အျပင္မွာ မျမင္ဖူးတဲ႔ ခ်စ္သူက လာေတြ႔မယ္ဆိုလို႔ ေလယာဥ္ကြင္းသြားေစာင့္ေနတယ္။ ေပၚမလာဘူး။ ေလယာဥ္ေပၚပါလာတယ္ဆိုတာကို သိေနတယ္။ ေလဆိပ္မွာ သြားေစာင့္ေနတာ မေတြ႔ခဲ႔ဘူးဆိုတယ္။ ဖုန္းလည္း ဆက္မရတာ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ရွိၿပီတဲ႔။ ငါက သိပ္မေခ်ာေတာ႔ အေဝးကေန လွမ္းေတြ႔ၿပီး ငါ့ကိုလာမေတြ႔ေတာ႔တာထင္တယ္တဲ႔။ လုံးဝေမ႔လိုက္ေတာ႔လို႔ ကိုယ္ေျပာလိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း ေခါင္းၾကပ္တယ္ဆိုၿပီး သူ႔ေနရပ္ ဟာဝိုင္ရီကို ခဏျပန္မယ္ဆိုၿပီး ဖုန္းေျပာခ်င္သလိုလို မေျပာခ်င္သလိုလို လုပ္ေနတာ တစ္လရွိၿပီတဲ႔။ အဲဒီတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာ။ ေျပာတိုင္း မ်က္ရည္ဝဲေနတယ္။
Don't do it to yourself.. လို႔ေျပာလိုက္တယ္...
လုံးဝ လိုက္ဖုန္းမဆက္ပါနဲ႔ေတာ႔... သူ႔ဟာသူ တစ္သက္လုံး ေခါင္းၾကပ္ေနပါေစ... လို႔ ကိုယ္ေျပာလိုက္တယ္။
တစ္ေယာက္ကေတာ့ ခ်စ္တာေတာင္မၾကာေသးဘူး။ အိမ္ေပၚတက္လာေန၊ ေက်ာင္းတက္၊ ထိုေယာက်္ားစားဖို႔ခ်က္ျပဳတ္ေကြၽးရေသးတယ္။ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ထားသြားတာ အသုံးခ်ခံလိုက္ရတဲ့ မိန္းကေလးမွာ စိတၱဇ ျဖစ္ခမန္းပဲ။
ဒီဘက္မွာက တစ္ႏွစ္အတူတူေနၿပီးရင္ law အရကို လင္-မယား (နီးပါး) sui iuris marriage သေဘာ သတ္မွတ္တာမ်ိဳးရွိတယ္။ တရားဥပေဒအတိုင္း ဥစၥာပစၥညး္ေတြ ခြဲေဝၿကရတဲ႔ ကိစၥေတြကလည္း ရွိေသးတယ္။
relationship ေတြမွာ psychological theory ျဖစ္တဲ႔ seven-year itch ဆိုတာရွိတယ္။ relationship တစ္ခုရဲ႕ သေဘာသဘာဝကကို ၆ႏွစ္ေက်ာ္ ၇ ႏွစ္ဆိုရင္ ဘားဂရပ္မွာ စိတ္လႈပ္႐ွားေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ သစၥာထားမႈစသည့္
လိုင္းက ေအာင္ဆင္းလာတဲ႔သေဘာ... ခ်စ္သူသက္တမ္း သို႔မဟုတ္ အိမ္ေထာင္သက္တမ္း ၇ ႏွစ္ပတ္ဝန္းက်င္မွာပဲ ကြဲၾကျပဲၾကတာ မ်ားတယ္။
open relationship ကိုမႀကိဳက္တဲ့ သူေတြအေနနဲ႔က
သိပ္အၾကာႀကီးတြဲလို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မေကာင္းဘူး။ အဘြားေတြေခတ္ကလည္း မေကာင္းခဲ႔ဘူး။ အေမေတြေခတ္ကလည္း မေကာင္းဘူး။ ခုလည္း မေကာင္းဘူး။ အေရွ႕တိုင္း၊ အေနာက္တိုင္း၊ ဘယ္တိုင္းျပည္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ မသင့္ေတာ္ဘူး။ မိန္းမသိကၡာက်တယ္။
open relationship နဲ႔ပဲေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲလိုလူေတြအတြက္ ဒီစာကအၾကံဳးဝင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
သမီးရည္းစားဘဝမွာ အခက္အခဲႀကီးႀကီးမားမား မ႐ွိပါဘဲ သုံးႏွစ္ေလာက္မွ ကိုယ္႔ကို အတည္တက်ယူဖို႔ အရိပ္အေယာင္မျမင္ရရင္ေတာ႔ ကိုယ္ကစၿပီး လမ္းခြဲတာေကာင္းတယ္။ (မေလးကေတာ႔ 7-years long distance relationship - အဲဒီတုန္းက ခုေခတ္လို မဟုတ္ဘူး။ စာနဲ႔ ဆက္သြယ္တာ.. ႏွစ္ေယာက္လုံးက စာေရးသူေတြဆိုေတာ႔ အရမ္းေတြ ရိုမန္တစ္ၾကတာ... ဖုန္းကလည္း တစ္မိနစ္သုံးေဒၚလာေပးေျပာရတဲ႔ ေခတ္.. ေနေကာင္းလား ဂရုစိုက္ေနာ္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ခ်ိန္မရ - ခုေခတ္ဆိုရင္လည္း ကြဲမယ္လို႔ထင္တယ္) ေျပာခ်င္တာ.. အခုေခတ္မွာ သုံးႏွစ္ေလာက္မွ ကိုယ္႔ကို အတည္တက်ယူဖို႔ အရိပ္အေယာင္မျမင္ရရင္ေတာ႔ ကိုယ္ကစၿပီး လမ္းခြဲတာေကာင္းတယ္။ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ မဟုတ္ဘူး။ culture ေတြ၊ မိဘအသိုင္းအဝိုင္းေတြအတြက္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ရဲ႕ သိကၡာတစ္ခုတည္းအတြက္ပါ။ You respect yourself!
မိတ္ေဆြမိန္းကေလးေတြရဲ႕ အျဖစ္ေတြက ေျပာရရင္ေတာ႔ status ေတြ အတြက္ပါတယ္။ financial ကိစၥေတြလည္းပါတယ္။ ျမန္မာမေတြေလာက္ အရွက္အေၾကာက္ မႀကီးတဲ႔ လူျဖဴမေတြေတာင္ ခံရတယ္။ ကိုယ္႔ရဲ႕ အယူအဆဟာ ဒီေခတ္မွာ ရယ္စရာ၊ ေခတ္မမွီတဲ႔ အေတြးအေခၚျဖစ္ေနတယ္ဆိုလည္း ကိစၥမရွိဘူး။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ကယ္ခ်စ္ရင္ ခ်စ္တယ္ေျပာမွာပဲ။ ကိုယ္႔ကို မရ ရေအာင္ခ်ည္းကပ္မွာပဲ။
ေယာက်္ားေတြရဲ႕သဘာဝကကို they are fighters, chasers. အဲဒါကိုမွ ကိုယ္႔ကို chase မလုပ္ဘူးဆိုရင္ ကိုယ္႔ကိုစိတ္မဝင္စားလို႔ပဲ။ ကိုယ္က ဘာမွ လိုက္ေနစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။ အဲသလိုမလိုက္လို႔ အျခားလိုက္တဲ႔ မိန္းမေတြေနာက္ သစၥာေသြဖယ္ၿပီး ပါသြားမယ္ဆိုရင္လည္း ပါသြားပါေစ။ သူလည္း သူ႔လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔၊
ကိုယ္႔အတြက္လည္း ကံေကာင္းတယ္လို႔ ယူဆရမွာပါ။
အေျခအေနအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ (ေခတ္အေနအထားအရ) မိန္းကေလးဘက္က ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္လွခ်ည္ရဲ႕ဆိုလည္း (ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာ.. လူေတြဟာ တစ္ေယာက္ထက္ပိုၿပီး ခ်စ္တတ္ၾကတယ္။ တစ္သက္လုံးတို႔ ရိုးေျမက် တစ္ေယာက္တည္းတို႔ဆိုတာ အေျပာသာျဖစ္ၿပီး လူ႔သဘာဝအရကကို တစ္ေယာက္ထက္ပိုခ်စ္မိ(တတ္)ၾကတယ္ လို႔ ဆိုတယ္။ ဒါေပမဲ႔ စည္းကေတာ႔ ေစာင့္ၾကရတာေပါ့။ မေနႏိုင္လို႔ ခ်စ္တယ္ေျပာမိရင္လည္း စည္းေတာ႔ ေစာင့္ရမွာပဲ) ခ်စ္တယ္လို႔ ဖြင့္ေျပာၿပီး ကိုယ္႔လမ္းကိုယ္သာ ဆက္ေလွ်ာက္သင့္တယ္လို႔ထင္တယ္။
ေခတ္ေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းေျပာင္း မိန္းမဟာ မိန္းမပဲ။ gender equality ေတြဘာေတြ ဘယ္လိုေျပာေျပာ physical, mental, emotional ကြာျခားမႈေတြကို ဘယ္လိုမွ ျငင္းလို႔မရဘူး။
ျခံဝင္းထဲက အခ်ိန္မေရြးရႏိုင္တဲ႔ ၾကက္တစ္ေကာင္လို႔ ကိုယ္႔ကို ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ က ျမင္ေနသမွ် တန္ဘိုးရွိတဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူတို႔ကလည္း ဘယ္ေတာ႔မွ ဆက္ဆံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
Respect yourself!!
ဒီမွာသာ စာေတြေရးေပမဲ႔ အျပင္မွာ အေနေအးတဲ႔အထဲမွာပါတဲ႔ကိုယ္ဟာ ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုလည္း ရုံးကစာၾကည္႔ခန္းျဖစ္ျဖစ္၊ ပန္းျခံထဲက စားပြဲတစ္လုံးလုံးမွာျဖစ္ျဖစ္ ထိုင္ၿပီး တစ္ေယာက္တည္းေနတတ္တယ္။ ကိုယ္ထမင္းစားခ်ိန္မွာ စကားေတြလာေျပာတာကို မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာကိုလည္း သူတို႔က သိေနတယ္။ အဲလိုကိုယ္႔အနားကို ခင္ေနတဲ႔မိန္းကေလးအခ်ိဳ႕ ေယာင္လည္လည္နဲ႔ လာၿပီဆိုရင္ေတာ႔.. ကိုယ္သိလိုက္ၿပီ။
တစ္ေယာက္က အျပင္မွာ မျမင္ဖူးတဲ႔ ခ်စ္သူက လာေတြ႔မယ္ဆိုလို႔ ေလယာဥ္ကြင္းသြားေစာင့္ေနတယ္။ ေပၚမလာဘူး။ ေလယာဥ္ေပၚပါလာတယ္ဆိုတာကို သိေနတယ္။ ေလဆိပ္မွာ သြားေစာင့္ေနတာ မေတြ႔ခဲ႔ဘူးဆိုတယ္။ ဖုန္းလည္း ဆက္မရတာ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ရွိၿပီတဲ႔။ ငါက သိပ္မေခ်ာေတာ႔ အေဝးကေန လွမ္းေတြ႔ၿပီး ငါ့ကိုလာမေတြ႔ေတာ႔တာထင္တယ္တဲ႔။ လုံးဝေမ႔လိုက္ေတာ႔လို႔ ကိုယ္ေျပာလိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း ေခါင္းၾကပ္တယ္ဆိုၿပီး သူ႔ေနရပ္ ဟာဝိုင္ရီကို ခဏျပန္မယ္ဆိုၿပီး ဖုန္းေျပာခ်င္သလိုလို မေျပာခ်င္သလိုလို လုပ္ေနတာ တစ္လရွိၿပီတဲ႔။ အဲဒီတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာ။ ေျပာတိုင္း မ်က္ရည္ဝဲေနတယ္။
Don't do it to yourself.. လို႔ေျပာလိုက္တယ္...
လုံးဝ လိုက္ဖုန္းမဆက္ပါနဲ႔ေတာ႔... သူ႔ဟာသူ တစ္သက္လုံး ေခါင္းၾကပ္ေနပါေစ... လို႔ ကိုယ္ေျပာလိုက္တယ္။
တစ္ေယာက္ကေတာ့ ခ်စ္တာေတာင္မၾကာေသးဘူး။ အိမ္ေပၚတက္လာေန၊ ေက်ာင္းတက္၊ ထိုေယာက်္ားစားဖို႔ခ်က္ျပဳတ္ေကြၽးရေသးတယ္။ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ထားသြားတာ အသုံးခ်ခံလိုက္ရတဲ့ မိန္းကေလးမွာ စိတၱဇ ျဖစ္ခမန္းပဲ။
ဒီဘက္မွာက တစ္ႏွစ္အတူတူေနၿပီးရင္ law အရကို လင္-မယား (နီးပါး) sui iuris marriage သေဘာ သတ္မွတ္တာမ်ိဳးရွိတယ္။ တရားဥပေဒအတိုင္း ဥစၥာပစၥညး္ေတြ ခြဲေဝၿကရတဲ႔ ကိစၥေတြကလည္း ရွိေသးတယ္။
relationship ေတြမွာ psychological theory ျဖစ္တဲ႔ seven-year itch ဆိုတာရွိတယ္။ relationship တစ္ခုရဲ႕ သေဘာသဘာဝကကို ၆ႏွစ္ေက်ာ္ ၇ ႏွစ္ဆိုရင္ ဘားဂရပ္မွာ စိတ္လႈပ္႐ွားေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ သစၥာထားမႈစသည့္
လိုင္းက ေအာင္ဆင္းလာတဲ႔သေဘာ... ခ်စ္သူသက္တမ္း သို႔မဟုတ္ အိမ္ေထာင္သက္တမ္း ၇ ႏွစ္ပတ္ဝန္းက်င္မွာပဲ ကြဲၾကျပဲၾကတာ မ်ားတယ္။
open relationship ကိုမႀကိဳက္တဲ့ သူေတြအေနနဲ႔က
သိပ္အၾကာႀကီးတြဲလို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မေကာင္းဘူး။ အဘြားေတြေခတ္ကလည္း မေကာင္းခဲ႔ဘူး။ အေမေတြေခတ္ကလည္း မေကာင္းဘူး။ ခုလည္း မေကာင္းဘူး။ အေရွ႕တိုင္း၊ အေနာက္တိုင္း၊ ဘယ္တိုင္းျပည္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ မသင့္ေတာ္ဘူး။ မိန္းမသိကၡာက်တယ္။
open relationship နဲ႔ပဲေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲလိုလူေတြအတြက္ ဒီစာကအၾကံဳးဝင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
သမီးရည္းစားဘဝမွာ အခက္အခဲႀကီးႀကီးမားမား မ႐ွိပါဘဲ သုံးႏွစ္ေလာက္မွ ကိုယ္႔ကို အတည္တက်ယူဖို႔ အရိပ္အေယာင္မျမင္ရရင္ေတာ႔ ကိုယ္ကစၿပီး လမ္းခြဲတာေကာင္းတယ္။ (မေလးကေတာ႔ 7-years long distance relationship - အဲဒီတုန္းက ခုေခတ္လို မဟုတ္ဘူး။ စာနဲ႔ ဆက္သြယ္တာ.. ႏွစ္ေယာက္လုံးက စာေရးသူေတြဆိုေတာ႔ အရမ္းေတြ ရိုမန္တစ္ၾကတာ... ဖုန္းကလည္း တစ္မိနစ္သုံးေဒၚလာေပးေျပာရတဲ႔ ေခတ္.. ေနေကာင္းလား ဂရုစိုက္ေနာ္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ခ်ိန္မရ - ခုေခတ္ဆိုရင္လည္း ကြဲမယ္လို႔ထင္တယ္) ေျပာခ်င္တာ.. အခုေခတ္မွာ သုံးႏွစ္ေလာက္မွ ကိုယ္႔ကို အတည္တက်ယူဖို႔ အရိပ္အေယာင္မျမင္ရရင္ေတာ႔ ကိုယ္ကစၿပီး လမ္းခြဲတာေကာင္းတယ္။ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ မဟုတ္ဘူး။ culture ေတြ၊ မိဘအသိုင္းအဝိုင္းေတြအတြက္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ရဲ႕ သိကၡာတစ္ခုတည္းအတြက္ပါ။ You respect yourself!
မိတ္ေဆြမိန္းကေလးေတြရဲ႕ အျဖစ္ေတြက ေျပာရရင္ေတာ႔ status ေတြ အတြက္ပါတယ္။ financial ကိစၥေတြလည္းပါတယ္။ ျမန္မာမေတြေလာက္ အရွက္အေၾကာက္ မႀကီးတဲ႔ လူျဖဴမေတြေတာင္ ခံရတယ္။ ကိုယ္႔ရဲ႕ အယူအဆဟာ ဒီေခတ္မွာ ရယ္စရာ၊ ေခတ္မမွီတဲ႔ အေတြးအေခၚျဖစ္ေနတယ္ဆိုလည္း ကိစၥမရွိဘူး။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ကယ္ခ်စ္ရင္ ခ်စ္တယ္ေျပာမွာပဲ။ ကိုယ္႔ကို မရ ရေအာင္ခ်ည္းကပ္မွာပဲ။
ေယာက်္ားေတြရဲ႕သဘာဝကကို they are fighters, chasers. အဲဒါကိုမွ ကိုယ္႔ကို chase မလုပ္ဘူးဆိုရင္ ကိုယ္႔ကိုစိတ္မဝင္စားလို႔ပဲ။ ကိုယ္က ဘာမွ လိုက္ေနစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။ အဲသလိုမလိုက္လို႔ အျခားလိုက္တဲ႔ မိန္းမေတြေနာက္ သစၥာေသြဖယ္ၿပီး ပါသြားမယ္ဆိုရင္လည္း ပါသြားပါေစ။ သူလည္း သူ႔လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔၊
ကိုယ္႔အတြက္လည္း ကံေကာင္းတယ္လို႔ ယူဆရမွာပါ။
အေျခအေနအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ (ေခတ္အေနအထားအရ) မိန္းကေလးဘက္က ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္လွခ်ည္ရဲ႕ဆိုလည္း (ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာ.. လူေတြဟာ တစ္ေယာက္ထက္ပိုၿပီး ခ်စ္တတ္ၾကတယ္။ တစ္သက္လုံးတို႔ ရိုးေျမက် တစ္ေယာက္တည္းတို႔ဆိုတာ အေျပာသာျဖစ္ၿပီး လူ႔သဘာဝအရကကို တစ္ေယာက္ထက္ပိုခ်စ္မိ(တတ္)ၾကတယ္ လို႔ ဆိုတယ္။ ဒါေပမဲ႔ စည္းကေတာ႔ ေစာင့္ၾကရတာေပါ့။ မေနႏိုင္လို႔ ခ်စ္တယ္ေျပာမိရင္လည္း စည္းေတာ႔ ေစာင့္ရမွာပဲ) ခ်စ္တယ္လို႔ ဖြင့္ေျပာၿပီး ကိုယ္႔လမ္းကိုယ္သာ ဆက္ေလွ်ာက္သင့္တယ္လို႔ထင္တယ္။
ေခတ္ေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းေျပာင္း မိန္းမဟာ မိန္းမပဲ။ gender equality ေတြဘာေတြ ဘယ္လိုေျပာေျပာ physical, mental, emotional ကြာျခားမႈေတြကို ဘယ္လိုမွ ျငင္းလို႔မရဘူး။
ျခံဝင္းထဲက အခ်ိန္မေရြးရႏိုင္တဲ႔ ၾကက္တစ္ေကာင္လို႔ ကိုယ္႔ကို ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ က ျမင္ေနသမွ် တန္ဘိုးရွိတဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူတို႔ကလည္း ဘယ္ေတာ႔မွ ဆက္ဆံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
Respect yourself!!
Comments
No comments:
Post a Comment