သိမ္ေမြ႔ေသာ စစ္ပြဲ

ဒီစစ္ပြဲႀကီးဟာ….
ႀကီးမားခန္႔ညားတယ္
ခန္႔ထည္ျမင့္ျမတ္တယ္
အစီအစဥ္ က်နတယ္။

ဒီစစ္ပြဲႀကီးဟာ…
ဘာသာတရား ပ႗ိပကၡေတြရဲ႕ ရလဒ္လည္း မဟုတ္ဘူး
အေတြးအေခၚ ပ႗ိပကၡေတြရဲ႕ ရလဒ္လည္း မဟုတ္ဘူး
ယုံၾကည္ခ်က္ ပ႗ိပကၡေတြရဲ႕ ရလဒ္လည္း မဟုတ္ဘူး။

ဒီစစ္ပြဲႀကီးထဲမွာ…
ေဒါသေတြ မရွိဘူး..
ေမာဟေတြနည္းတယ္..
ေသာကေတြ မဲ႔တယ္၊
ေခၽြးသံေတြလည္း တေပါက္ေပါက္ က် မေနဘူး
ေသြးသံေတြ တေတာက္ေတာက္ ခ မေနဘူး၊
ခ်ဳံခိုတိုက္တာေတြ မရွိဘူး
ကလိန္ကက်စ္က်တာေတြ မရွိဘူး
သစၥာမဲ႔တာေတြ မရွိဘူး
ဟိုဘက္ဒီဘက္ ပါသြားတာေတြ မရွိဘူး
အရွင္ဖမ္းၿပီး ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းတာေတြ မရွိဘူး။

ဒီစစ္ပြဲႀကီးထဲမွာ…
အလံေတြ တလူလူလြင့္မေနဘူး၊ စစ္ခ်ီသံေတြ ညံမေနဘူး။
ေရာင္စုံသံခ်ပ္ကာေတြ မရွိဘူး။
ေနာက္ဆုံးေပၚ လက္နက္ေတြ မရွိဘူး။
၀ါၾကြားမႈေတြ မရွိဘူး။

ဒီစစ္ပြဲႀကီးထဲမွာ…
အမိန္႔ေပးသူလည္း မရွိဘူး၊ အမိန္႔နာခံသူလည္း မရွိဘူး။
သူတို႔ရဲ႕တာ၀န္ဟာ ဘာလည္းဆိုတာ
မေျပာရပဲ သိေနတတ္ၾကေသးတယ္။
လက္ရုံးရည္ထက္ ႏွလုံးရည္ကို ေရွ႕တန္းတင္တဲ႔
ဒီစစ္ပြဲႀကီးထဲမွာ…
ဘုရင္ေတြ၊ ဘုရင္မေတြ၊ ျမင္းေတြ နဲ႔ တပ္သားေတြ
ရြပ္ရြပ္ခ်ၽြံခၽြံ စစ္တိုက္ေနၾကတာေတာင္မွ
သူ႔အလွည္႔ ကိုယ္႔အလွည္႔ရွိတယ္..
စည္းစနစ္ရွိတယ္၊ ထက္ျမက္တဲ႔ အေတြးေတြရွိတယ္
စိတ္ရွည္လို႔ သည္းညည္းေတာင္ခံတတ္ၾကေသးတယ္
က်ရႈံးသြားၾက ေသးရင္လည္း
ရွိတဲ႔ အင္အားကို အသုံးခ်ၿပီး အႏိုင္အရႈံးကို တရားမွ်တေစတယ္။

ဒီစစ္ပြဲႀကီးထဲမွာ…
ေဒါင္လိုက္ပဲ သြားႏိုင္တဲ႔ သူေတြရွိသလို၊ အေရွ႕ကိုပဲ တည္႔တည္႔သြားႏိုင္သူေတြရွိတယ္။
ေထာင့္ျဖတ္မ်ဥ္းအတိုင္းပဲ သြားႏိုင္သူေတြရွိသလို၊ ရွစ္ခြင္လုံး လႈပ္ရွားႏိုင္သူေတြရွိတယ္။
၉၀ဒီဂရီေကြ႕ေကာက္လို႔ ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊားၿပီး..
နင္းသမွ်ေျမႀကီးေတြကို အေရာင္ေျပာင္းေစတဲ႔၊ အာဇာနည္ ျမင္းေကာင္းေတြလည္းရွိတယ္။
ဒါေပမယ္႔…
တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး အျပစ္ထိုင္တင္ေနၾကမယ္႔အစား
တစ္ေယာက္ရဲ႕ လိုအပ္မႈကို တစ္ေယာက္က ျဖည္႔ဆည္းရင္း
တိုက္ပြဲကို ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံတိုက္ေလ႔ရွိတယ္။

ဒီစစ္ပြဲႀကီးဟာ….
သာမန္စစ္ပဲြေတြနဲ႔ မတူ
တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနလိုက္တာ
ေလတိုးသံ ခပ္တိုးတိုးနဲ႔
အသက္ရႈသံ သဲ႔သဲ႔ကေလးေတြပဲ ၾကားေနရတတ္တယ္။

ဒီစစ္ပြဲႀကီးထဲမွာ..
က်မ ႏွစ္လိုစြာ အိပ္ေမာက်ေနမိပါေတာ႔တယ္။

ပုံကေလးကို အင္တာနက္မွ ရပါတယ္ရွင္။

1. Where’s my yellow fish. By the way I like this poem.
   Comment by Htate Htar — October 20, 2010 @ 5:08 pm |Edit This
   
2. စစ္တုရင္ ကစားေနလို႔ ငါးေတြကို ေရကူးခိုင္းထားပါတယ္ဆို.. မမထိပ္ထားးးးးး ဟြန္း၊ သူက ဒါကိုစိတ္၀င္စားတာ ငါးက အ၀ါေရာင္ ျဖစ္ေနလို႔ကိုး..
   Comment by မေလး — October 20, 2010 @ 5:18 pm |Edit This
   
3. တစ္ကယ့္ကို သိမ္ေမြ႕ေသာစစ္ပြဲပါပဲ…….။
   ဒါေပမယ့္ ေဘးက ၀င္ေျပာမယ့္သူေတြမ႐ွိရင္ အေကာင္းဆံုးပဲေလ……..။
   ခင္မင္ျခင္းအားျဖင့္……..
   ဏီလင္းညိဳ
   Comment by ဏီလင္းညိဳ — October 20, 2010 @ 6:27 pm |Edit This
   
4. စစ္ပဲြတိုင္းတြင္ အနိုင္အရွဳံးဆိုတာ ရွိစၿမဲမို႔ နိုင္သူၿပဳံးပီး ရွဳံးသူမွာမေပ်ာ္နိဳင္ပါ။ လူခ်င္းစီးခ်င္းထိုးရဳ္ရွဳံးလွ်င္ ထိုသူအသက္မရွင္နိုင္၊ ေကာက္က်စ္ခံရလွ်င္လဲ မည္မွ်သိမ္ေမႊ႔ပါေစ…
   Comment by WC22 — October 20, 2010 @ 11:38 pm |Edit This
   
5. “ဒီစစ္ပြဲႀကီးဟာ….
   သာမန္စစ္ပဲြေတြနဲ႔ မတူ
   တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနလိုက္တာ
   ေလတိုးသံ ခပ္တိုးတိုးနဲ႔
   အသက္ရႈသံ သဲ႔သဲ႔ကေလးေတြပဲ ၾကားေနရတတ္တယ္” ႀကိဳက္တယ္ ဒီလုိစစ္ပြဲမ်ိဳး…
   မေလးေရ… ဒီကဗ်ာေလးေရးျဖစ္ဖုိ႔ အုိင္ဒီယာဘယ္လုိရသြားတာလုိ႔ သိခ်င္မိတယ္။ မေလးကုိယ္တုိင္ စစ္ပြဲထဲမွာ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့သူမုိ႔လား…။
   Comment by ဇြန္မုိးစက္ — October 21, 2010 @ 8:15 am |Edit This
   
6. မေလး ခ်က္စ္ထိုးရင္း ရတဲ႔ အိုင္ဒီယာေလးပါ ဇြန္။
   Comment by မေလး — October 22, 2010 @ 12:01 pm |Edit This
   
7. က်ေနာ္ေတာ့ အဲ့စစ္ပြဲကိုမတိုက္တတ္ဘူးဗ် း)
   Comment by ေမာင္မ်ိဳး — November 16, 2010 @ 7:09 pm |Edit This